نمایشگاه جایگاهی است که در آن ارائه کنندگان و بازدیدکنندگان میتوانند با کنشهای سازمان یافته و هماهنگ به داد و ستد کالاها، خدمات و اطلاعات بپردازند. و در آنجا عرضهکنندگان و بازدیدکنندگان با هم روبرو میشوند. نمایشگاه ها جایگاه شناساندن یک ایده نوین یا جای داد و ستد اطلاعات، نوآوریها، نوآفرینیها و اختراع ها است.
تاریخچه نمایشگاه های ایران:
در ایران نیز بیشترین نمایشگاه های سده های گذشته در کنار بندر های بزرگ یا شهرهای بزرگ که بر سر راه کاروانها جای گرفته بودند برگزار میشدند. جدا از بندر و شهرهای بزرگ، در مسیر راه های بازرگانی همچون جاده ابریشم که از ایران گذر میکرد نیز نمایشگاه ها بر پا میشدند.
در دوره صفویان بازاری به سبک نمایشگاه در اصفهان شکل گرفت، در دوره قاجار به کوشش عباس میرزا نمایشگاه بزرگی در تبریز برپا شد که در آن ساختههای ایران به نمایش درآمد، در این نمایشگاه بازرگانانی از روسیه و عثمانی نیز حضور داشتند.
شرکت ایران در نمایشگاه های خارج از کشور برای نخستین بار در سال ۱۸۵۱ در نمایشگاه کاخ بلورین لندن رخ داد. که با فراخوان امیر کبیر صنعتگران در این نمایشگاه شرکت و کالاهای ایران از جمله پارچههای قلمکار، فرش و صنایع دستی، کاشی و انواع خشکبار را به نمایش گذاشتند.
در سال ۱۳۴۳ قانون تشکیل شرکت سهامی نمایشگاههای بینالمللی تصویب و در سال ۱۳۴۸ نمایشگاه بینالمللی آسیایی با مشارکت ۳۳ کشور در تهران برگزار شد. بعد از برگزاری سه نمایشگاه آسیایی در سال ۱۳۵۲ نخستین نمایشگاه بینالمللی تهران برپا شد که تا سال ۱۳۷۹ بیست و شش نمایشگاه بینالمللی بازرگانی در تهران برگزار شده بود و از سال ۱۳۸۰ به صورت تخصصی برگزار میشود.
نمایشگاهها بر پایه موضوع یا محل برگزاری به گونه زیر دستهبندی میشوند: