تفاوت کنفرانس و همایش در چیست؟

تفاوت کنفرانس و همایش در چیست؟

1.میتینگ Meeting همایش:

هرنوع گردهمایی دو نفر یا بیشتر مردم برای تبادل اطلاعات؛ با اهداف تجاری، اجتماعی، مذهبی یا علمی را میتینگ می گویند. این واژه در فارسی به معانی جلسه، نشست، انجمن، ملاقات و همایش به کار رفته است.

معمولاً میتینگ های کوچک بین دو تا 15 نفر و میتینگ های بزرگ با بیش از 15 نفر تشکیل می شود و می تواند انواع مختلفی مانند کنفرانس، کنگره‌، سمینار، کارگاه، سمپوزیوم و کانونشن (کنوانسیون) داشته باشد.

2.کنگره Congress:

این لغت در انگلیسی دارای معانی مختلفی است که از جمله می توان به هیأت قانون گذاری آمریکا اشاره کرد. در تعریف آکادمیک، کنگره به گردهمایی های رسمی گفته می شود که افرادی متعلق به حرفه، فرهنگ، مذهب یا هرگروه خاص، برای بحث و تصمیم سازی گروهی پیرامون موضوعی ویژه وگاه انجام انتخابات جمع می شوند و دارای چند خصوصیت برجسته است:

1. تعداد شرکت کننده زیاد (صدها یا هزاران نفر)،
2. برنامه در فاصله زمانی خاص (اغلب یک، دو یا چند سالانه) تکرارشونده*،
3. مدت برنامه اغلب به مدت چند روز،
4. دارای نشست های کوچک تر در قالب کارگاه، پانل، کنفرانس وغیره است.

کنگره معمولاً بزرگ تر و رسمی تر از ورک شاپ، کنفرانس و سمپوزیوم است. در کنگره ها جز اعضای گروه اصلی تشکیل دهنده، معمولاً سازمان هایی نیز به عنوان “حمایت کننده” Sponsor حضور دارند.

*کنگره های بین المللی یا جهانی معمولاً با فواصل بیش از یک سال و کنگره های ملی با فواصل یک ساله برگزار می شوند.

3.ورک شاپ Workshop کارگاه:

کارگاه یا ورک شاپ به جلساتی گفته می شود که در آن تبادل اندیشه، بحث آزاد و ارائه روش های عملی برای کاربرد یک مهارت، جریان دارد.

در کارگاه معمولاً تعدادی محدود مشارکت داشته و درباره موضوعی خاص عمیقاً بحث می کنند تا با روند خلاقیت و تولید مثلاً یک خط مشی یا راه حل ویژه آشنا شوند. در این نوع گردهمایی، گروهی خاص حضور داشته، کمترین سخنرانی از سوی مدیر برنامه ارائه می شود و درعوض، شرکت کنندگان، در موضوع مشارکت جدی دارند. کارگاه بیش از انتقال دانش، محل انتقال تجربیات و رشد مهارت هاست.

4.کنفرانس Conference:

کنفرانس شامل انواع گردهمایی ها در زمینه های مختلف است اما معمولاً به همایش هایی گفته می شود که با برنامه کار و دستورجلسه رسمی برای بحث، مذاکره، مشاوره، همفکری ویا تبادل نظر و مبادله اطلاعات؛ جهت یافتن راه حل، رفع مشکل خاص، گرفتن رهنمود یا تصمیم سازی تشکیل می شود.

شرکت کنندگان از افرادی با علایق یا تحصیلات و یا آموزش های مشابه، به جلسه دعوت شده و در صدد یافتن پاسخ برای پرسشی خاص، در زمینه مسائل سازمان، انجمن یا هیأت و گروه خود هستند.

کنفرانس دارای تعریف قطعی و محدودیت خاص نیست اما به طور معمول در مقایسه با کنگره، دارای ابعاد کوچک تر، زمان کوتاه تر و اهدافی محدودتر می باشد. معمولاً کنفرانس ها در یک “مرکز اجتماعات Convention Center برگزار شده و می تواند شامل انواعی از روش های ارتباطی مثل “میزگرد”، “پانل”، “سخنرانی عمومی” و یا “بحث های پراکنده گروهی” در راستای یک موضوع واحد باشد.

گاه شرکت کنندگان از راه دور، با استفاده از امکانات ارتباطی نوین با هم ارتباط برقرار می کنند که به آن “تله کنفرانس”، “ویدئوکنفرانس” یا “کنفرانس از راه دور” گفته می شود. همچنین «کنفرانس» به برنامه های آموزشی که برای گروه کوچکی از دانشجویان سطوح پیشرفته برگزار می شود نیز اطلاق می گردد.

5.سمینار Seminar:

سمینار نوعی کنفرانس است که برای تبادل نظر گروهی کوچک تشکیل می شود؛ یک یا چند نفر از آنها سخنران و بقیه شنونده هستند. این نوع میتینگ می تواند شامل جلسات گروهی از دانشجویان سال بالا باشد که تحت هدایت یک استاد، در یک پژوهش یا مطالعه جدی حول موضوعی خاص شرکت می کنند و یا واحد درسی پیشرفته ای را می گذرانند.

در این نوع گردهمایی، نتایج پیش بینی شده ای مورد انتظار است. در سمینار، بیش از تبادل نظرشرکت کننده ها، تجربه ی روش تدریس موردنظر است. این برنامه معمولاً به صورت خودمانی برگزار شده، روی بخش کوچکی از یک موضوع صحبت می شود و شنوندگان در هر بخش از آن می توانند سخن گوینده را قطع کرده و سؤال کنند. بهرحال انواع مختلف سمینار وجود دارد ولی اساساً نوعی بحث آزاد برای تقویت مهارت های اعضاست. این همایش معمولاً در محل سالن کنفرانس یا آمفی تئاتر برگزار می شود.

6.سمپوزیوم Symposium هم اندیشی:

یک نوع کنفرانس که افرادی با تخصص بالا در یک زمینه‌ی خاص گرد هم آمده، درباره موضوعی کاملاً تخصصی بحث می‌کنند و در آن پیشنهاد‌ها و ایده‌های نو ارائه می‌شود.

موضوع اختصاصی می‌تواند شامل تعیین یا تدوین برنامه‌ای خاص برای اجرا در آینده یا موافقت جمعی با آن باشد. هریک از شرکت‌کنندگان ضمن شنونده بودن، در مورد موضوع سخنرانی می‌کنند. سمپوزیوم مانند یک مجله تخصصی، دارای مطالبی با موضوع واحد است.

در سمپوزیوم، افراد حرفه‌ای تلاش می‌کنند که با تبادل تجربه و بینش، با آخرین پیشرفت‌های حوزه خود در ارتباط باشند، لذا معمولاً روی یک جنبه از حرفه خود متمرکز می‌شوند.

1.در یونان باستان به جشن جمعی افراد روشنفکر که با نوشیدنی و موسیقی و بحث‌های عقلانی توأم بوده سمپوزیوم می‌گفته‌اند. این واژه به شکل سیمپوزیون (symposium) نیز به‌کاررفته است.

2.ممکن است یک اتاق کنفرانس برای سمپوزیوم کافی باشد.

3.سمپوزیوم شبیه سمینار است با این تفاوت که اغلب شنوندگان سخنران هم هستند.

4.همه سمینارها و سمپوزیوم ها کنفرانس هستند اما هر کنفرانسی سمینار یا سمپوزیوم نیست.

7.فروم Forum تالار گفتگو:

در شهر روم باستان، فروم شامل یک محوطه اجتماعات برای دادوستد و همچنین دادگاه وجود داشته است. فروم به گردهمایی عموم برای گفتگو، مناظره و بحث آزاد پیرامون موضوعات موردعلاقه‌ی مردم و همچنین به محل‌های خاصی که برای این منظور ساخته می‌شود خطاب می‌گردد. امروزه به رسانه‌هایی چون روزنامه، رادیو، تلویزیون یا وب‌سایت که نظرات و بحث‌های مردم را پخش می‌کنند نیز فروم می‌گویند.

در مواردی نیز که بحث آزاد بین چند کارشناس جریان داشته و معمولاً امکان حضور عموم و شنیدن نظرات باشد، فروم می‌گویند که یکی از انواع آن دادگاه است. فروم، یک‌راه آموزش همگانی و رشد فرهنگ اجتماعی است.

8.کنوانسیون Convention:

کنوانسیون، کانونشن یا همایش ملی یا بین‌المللی، بزرگ‌ترین نوع گردهمایی است که شامل شکل‌های مختلف بحث و همچنین نمایشگاه می‌شود.

این نوع همایش معمولاً به‌عنوان آغاز یک برنامه‌ی مهم تلقی می‌شود. مثلاً یک کانونشن ملی می‌تواند برای تصویب قانون اساسی برگزار شود. معمولاً کنوانسیون به همایش‌های سیاسی اطلاق می شود مثل جلسات بزرگ احزاب سیاسی، اتحادیه های تجاری، انتخابات ریاست جمهوری و امثال آن. توافقات بین المللی نیز کنوانسیون نامیده می شود.

9.جشنواره Festival:

جشنواره یا فستیوال به برنامه های شادمانی و سرور در مناسبت های مذهبی، فرهنگی و گاه برنامه های غیردینی گفته می شود. این نوع جشن اغلب با نمایشگاه و مسابقاتی همراه است و مناسبت آن تکرار می شود.

10.دیسکاشن Discussion بحث:

یک مذاکره و بحث جدی گروهی را دیسکاشن گویند. درمواردی به سخنرانی رسمی نیز دیسکاشن اطلاق می شود.

این نوع بحث معمولاً به صورت فعال و طولانی است و حول محور موضوعی خاص صورت می گیرد. هدف از دیسکاشن پیروزی یک طرف نیست بلکه پیشرفت در موضوع بحث و روشنگری مورد نظر است.

11.جلسه عمومی Convocation:

جلساتی که برای مشاوره، کمیسیون و یا جشن، خصوصاً با مشارکت گروهی از اعضای یک دانشگاه یا انجمن تشکیل می شود. گاه این نوع جلسات برای اعطای مدرک برگزار می شود. هنوز عناوین بسیار دیگری وجود دارد که به دلیل عدم کاربرد عمومی، علاقمندان می توانند خود در مورد آنها تحقیق کنند.

در پایان باید به این نکته اذعان نمود که فارغ ازهمه انواع عنوان ها و تعاریف موجود برای گردهمایی ها، دو علت اساسی برای اجتماعات حرفه ای در همه دنیا – به خصوص ایران – قابل تصور است:

1. نیاز حرفه ای ها به تجدید دیدار دوستان، همکاران و هم کلاسان این موضوع معمولاً بهترین عامل کسب انرژی شرکت کنندگان در برنامه های جمعی است.

2. اجبار قوانین مصوب به لزوم کسب میزان مشخصی امتیاز بازآموزی نگارنده خود بارها در کنگره های خارج از کشور شاهد وجود سیستم های مختلف بارکدخوان در ورودی سالن های کنگره برای ثبت ورود و خروج افراد و همچنین صف های طولانی شرکت کنندگان برای اخذ گواهی حضور در برنامه ها بوده است.